As constantes mudanças da sociedade contemporânea, principalmente relacionadas ao desenvolvimento do progresso tecnocientífico, tem exigido uma contínua reinvenção da sociedade para acompanhar essas mudanças. Essas transformações têm impactado a totalidade da vida humana, e da biosfera. Se o futuro da natureza humana e da vida da biosfera eram considerados certos, não exigindo a prática de princípios específicos para que isso pudesse continuar a existir, Van Rensselaer Potter (1911-2001) com sua proposta de uma bioética global, e Edgar Morin (1921- atual) com (...) sua teoria da complexidade, alertam-nos de que é preciso buscar novos saberes à educação para garantir a existência futura. Diante dessa realidade marcada pelo acelerado progresso da ciência e da tecnologia, que por estar dissociada do mundo do mundo dos valores tem ameaçado a existência da vida em geral no futuro, esta pesquisa quer investigar como a bioética global de Potter faz interface com a teoria da complexidade de Edgar Morin, em vista de novos saberes à educação do futuro, que possibilite a sobrevivência futura da vida humana e da biosfera? Trata-se de uma pesquisa bibliográfica, de caráter teórico conceitual, a partir das principais obras dos autores em foco, e de seus comentadores. Embora o cientista e o sociólogo tenham problematizado em realidades distintas, ambos apresentam um núcleo de preocupações em comum que ameaçam a vida humana e da biosfera no futuro. Por isso, propõem novos saberes à educação, saberes de um novo tipo, que vão além de uma simples disciplina dentro de um modelo de pensar. Novos saberes que privilegiem o a construção de pontes entre as ciências com as humanidades, o diálogo interdisciplinar, a aproximação das questões ético-políticas em vista de uma antropoética (Morin) e de uma educação bioético-política comprometida com a sobrevivência futura da humanidade (Potter). (shrink)

Neste artigo pretende-se analisar a Escola do Boqueirão, da Comunidade Menonita de Curitiba. Os menonitas são um grupo étnico alemão, anabatistas, que vieram ao Brasil nos anos de 1930, oriundos da Rússia. O objetivo é compreender a experiência de escolarização numa comunidade étnica e a importância da escola na manutenção da identidade cultural. As questões de pesquisa são: como se caracterizava esta escola? Como a escola era um espaço que contribuiu na manutenção da identidade étnica? Como a nacionalização marcou os (...) ex -alunos desta escola? O recorte temporal é de 1936 até 1948, quando fundaram a escola comunitária, que foi fechada pela nacionalização compulsória do Governo Vargas e reaberta. A escola foi importante espaço de manutenção da identidade étnica, como o ensino em língua alemã e os valores religiosos. As fontes de pesquisa são a legislação educacional, os periódicos editados pela comunidade menonita: Bible und Flug (A Biblia e o Arado) e Die Brücke (A Ponte), arquivos particulares com os livros de memória, também as entrevistas e depoimentos com ex-alunos desta escola. Estas fontes possibilitam a análise do processo de escolarização dos menonitas. Os fundamentos teóricos são: As Teorias da Etnicidade de Poutignat e Streiff-Fenart (1998) instrumentalizam para entender as relações entre os grupos étnicos; Barth (1969) que conceitua grupo étnico e subsidia a compreensão e manutenção da identidade étnica; Seyferth (1996) possibilita compreender a política imigratória brasileira e a formação das colônias étnicas; Kreutz (1981, 2004) analisa a importância da escola para os imigrantes, no Brasil; Renk (2004, 2009) analisa o processo de nacionalização das escolas étnicas no Paraná, nas primeiras décadas do século XX; Maske (1999, 2004) analisa o processo de escolarização da comunidade menonita no Brasil e no Paraguai e possibilita compreender a importância da vida comunitária e do legado cultural. (shrink)

Using interviews and group discussions, researchers and students from the Free University of Berlin and psychological practitioners work together in a project called 'The Analysis of Psychological Practice', theoretically based on 'Critical Psychology'. The aim is to find out whether and how practitioners deal with the contradictions between experimental-statistical orientation of traditional academic psychology and the single-case-orientation of psychological practice. Can practitioners relate to 'scientific' psychology at all? How do they deal with the contradiction that psychological practitioners are expected to (...) cure psychological problems without having the possibility to change objective conditions with reference to which alone psychological problems are understandable? How are 'official' academic or clinical theories and individual or team-related experiences combined? What can we learn from the explication and development of a 'social-subjective knowledge of the context and contradictions' of professional practitioners of psychology? We discuss theoretical foundations and problems in the empirical development of the project, and resent - from our workshop - three examples or dimensions of our work: life problems, problems of and alternatives to traditional diagnostics, and common sense normative ideas in the guise of psychological theories. (shrink)

There is currently a global shortage of nurses. Developing countries such as Malawi are among those hardest hit by this shortage. The demands on available nurses have increased and at the same time there is a lack of interest in becoming a nurse owing to the poor working conditions among those still employed in the service. It is questionable if developed nations should recruit nurses from countries such as Malawi, where severe human resource constraints are being experienced. We argue in (...) this article that the current phenomenon of nurses leaving developing nations for western countries is complex. Human rights issues of individual autonomy and public interest are at stake. (shrink)

IntroductionTranscranial magnetic stimulation is a consolidated procedure for the treatment of depression, with several meta-analyses demonstrating its efficacy. Theta-burst stimulation is a modification of TMS with similar efficacy and shorter session duration. The geriatric population has many comorbidities and a high prevalence of depression, but few clinical trials are conducted specifically for this age group. TBS could be an option in this population, offering the advantages of few side effects and no pharmacological interactions. Therefore, our aim is to investigate the (...) efficacy of TBS in geriatric depression.Clinical trial registration[https://clinicaltrials.gov/ct2/], identifier [NCT04842929]. (shrink)

Siyasal sistemler, kitlelerin duyguları ile bilgilerini mobilize etmek, etkilemek ve yönlendirmek için çeşitli yol ve yöntemlere başvurur. Bunların belki de en etkilisi renk sembolizmidir. Zira renkler, hafızada kalıcı iz bırakan ve anlam zenginliği olan kültür sembolleridir. Bu sebeple bazen bir bayrakta, bazen bir afişte, bazen de bir sloganda siyasi bir araç olarak kullanılmaktadır. Hâl böyle olunca siyaset alanında gerçek niteliklerinden uzaklaşan renkler, simgesel anlam ve işlevler kazanmaktadır. Bu yolla siyasiler ile halk arasında hem hızlı bir iletişim hem de güçlü (...) bir dayanışma sağlanabilmektedir. Bu yüzden siyasiler, ideolojik söylemlerini güçlü kılmak adına deyim, özlü söz, vecize gibi dilin söz varlıklarından faydalanmaktadır. Söz konusu ifadelerde geçen renklerin (siyah, beyaz ve kırmızı vb.) siyasi ideoloji ve kavramların yerini tuttukları varsayılmaktadır. Buradan hareketle bu çalışmada, Sovyetlerden beri Rus siyasetinde gelişen sosyo-politik olaylarda sembol değer olarak kullanılan renkler analiz edilmiştir. Bu incelemede siyaset dilinde zikredilen ve aynı zamanda medya ve halkın diline yansıyan “renkli” ifadelere başvurulmuştur. Bu siyasi söylemlerin betimsel yöntemle tanımları yapılmış, renklerin taşıdıkları metaforik ile metonimik anlamları belirlenmiş ve kullanım alanları örneklerle gösterilmiştir. Böylelikle, Rus siyasetinde renklerin anlam, imaj ve fonksiyonları belirlenmeye çalışılmıştır. İnceleme neticesinde, beyazın geçtiğimiz asrın başında demokrasinin, düzenin ve meşrutiyetin simgesi; günümüzde ise hükümet karşıtı sergilenen yasadışı eylemlerin sembol ifadesi olduğu saptanmıştır. Sovyetler zamanında direnişin, isyanın, devrimin simgesi kızıl renk iken eski Sovyet coğrafyasında batı destekli gerçekleşen devrim hareketlerinde kızılın yerini turuncuya bıraktığı anlaşılmıştır. Çarlık rejimi yanlısı ve devrim karşıtı Ortodoks, muhafazakâr, milliyetçi örgütlerin temsil renginin ise siyah olduğu tespit edilmiştir. Çalışmanın sonunda ise araştırmadan elde edilen bilgi ve bulgular derlenerek kısaca değerlendirilmiştir. (shrink)

Wolność to idea, w imię której toczy się dzisiaj proces wyzwalania się Europy Wschodniej. Jest to potężna idea, która jednak w obecnych warunkach kryje w sobie również pewne niebezpieczeństwo, ponieważ podczas wyzwalania się spod dyktatury, uniezależniania się od wpływów Rosji i przebijania się ku klasycznym wartościom wolnosci obywatelskiej, można łatwo osiągnąć pozorne zwycięstwo; bezużyteczne zwycięstwo na peryferiach historii. Trzeba sobie obecnie zdac sprawę z tego, że Europa Wschodnia nie jest wcale widownią wydarzeń, mających zasadnicze znaczenie dla świata jako całości. Trzeba (...) uświadomić sobie, że dzisiaj inna, nowa rewolucja odciska swe piętno na historii swiata. Jest to rewolucja technologiczna, która rozgrywa się na calkiem innej płaszczyźnie; rewolucja, która przemienia nowoczesne przemysłowe społeczeństwo w post-nowoczesne społeczenstwo informacji. Przekształca się ono w społeczenstwo, w którym źródłem bogactwa nie jest już surowiec i kapitał, lecz wiedza - dostęp do informacji i umiejętność obchodzenia się z nią. „Nowa cywilizacja wkracza w nasze życie" - tak brzmią znane słowa Alvina Tofflera. (shrink)

While most discussions of corruption focus on administration, institutions, the law and public policy, little attention in the debate about societal reform is paid to the?internalities? of anti-corruption efforts, specifically to character-formation and issues of personal and corporate integrity. While the word?integrity? is frequently mentioned as the goal to be achieved through institutional reforms, even in criminal prosecutions, the specifically philosophical aspects of character-formation and the development of corporate and individual virtues in a rational and systematic way tend to be (...) neglected. This paper focuses on the?internalities? of anti-corruption work with special emphasis on the pre-requisites that need to be ensured on behalf of the social elites in order for proper individual and collective character-formation to take place throughout the society. The author argues that a systematic pursuit of socially recognized virtues, both those pertaining to society as a whole and those specific to particular professions and social groups, is the most comprehensive and strategically justified way of pursuing anti-corruption policy, while institutional and penal policies can only serve an auxiliary role. The pursuit of institutional and criminal justice policies against corruption in a society that is subject to increasing relativism with regard to values and morality is at best ineffective, and at worst socially destructive. Thus the paper suggests a re-examination of the social discourse on the level of what the author calls?value strategy? and the gradual building of a plan to create and solidify specifically designed features of?corporate character? for key sectors of the society. This approach can serve as the main long-term strategy to improve the public profile of integrity and reinforce morality in both the public and civil sectors. Aktuelne rasprave o korupciji vecinom su usredsredjene na pitanja o administraciji, institucijama, pravu i javnoj politici. Istovremeno, nedovoljno paznje se poklanja raspravi o unutrasnjim faktorima antikorupcijskih napora u drustvenim reformama. S jedne strane, rec?integritet? se cesto pominje kao cilj koji institucionalnim reformama treba postici. S druge strane, medjutim, specificno filozofski aspekti formiranja karaktera i razvijanja korporativnih i individualnih vrlina, na racionalan i sistematski nacin, uglavnom se zanemaruju. Ovaj tekst se bavi unutrasnjim faktorima antikorupcijskog delovanja, sa posebnim naglaskom na pretpostavke formiranja individualnog i kolektivnog karaktera cije je ostvarivanje u rukama drustvenih elita. Autor argumentise da je sistematsko unapredjivanje drustveno prepoznatih vrlina, kako onih koji se odnose na celo drustvo, tako i onih koje su specificne za pojedine profesije i drustvene grupe, najobuhvatniji i strateski najopravdaniji nacin za sprovodjenje antikorupcijske politike, dok institucionalna, a posebno kaznena politika, mogu igrati samo dopunsku ulogu. Naglasavanje institucionalne, a posebno krivicno-pravne politike, u jednom drustvu koje inace karakterise moralni i vrednosni relativizam, u najboljem slucaju je neefikasno, a u najgorem slucaju drustveno destruktivno. Stoga se u tekstu sugerise preispitivanje drustvenog diskursa na nivou onoga sto autor naziva?vrednosnom strategijom? i postepena izgradnja i ucvrscivanje posebno odredjenih aspekata?korporativnog karaktera? za pojedine kljucne sektore drustva. Ovaj pristup moze biti dugorocna drustvena strategija za unapredjivanje javnog profila integriteta i za jacanje morala kako u javnom, tako i u privatnom i gradjanskom delu drustva. (shrink)

Hüseyin Atay’ın akademik çabasının merkezinde, insanı, içine doğduğu geleneğin tahakkümüne karşı akıl ve Kur’an’a dayanarak özgürleştirme ve özgünleştirme amacı bulunmaktadır. Onun temel motivasyonunu, Müslümanların içinde bulunduğu mevcut durumdan rahatsız olması ve bu duruma bir çözüm üretme amacı oluşturmaktadır. O, bu çabasıyla mevcut Müslüman düşünce geleneğinin hak ve hakikat zeminine dayanıp dayanmadığını tahkik ve tespit etmeyi hedeflemektedir. Söz konusu tahkik sürecinin metodolojisini din ile kültür ayrımı oluşturmaktadır. Bu bağlamda Atay’ın halkın, ulemanın ve Kur’an’ın dini şeklinde yaptığı tasnif, geleneksel din anlayışları içerisinde (...) meşrulaşan yanlışların tespiti ve ayıklanmasına imkân sağlayacak niteliktedir. Ona göre Kur’an, akla, ilme, fıtrata, yaşamın farklı boyutlarında insanın karşılaşabileceği problemlere çözüm sunan bir din getirmektedir. Bu yapısıyla Kur’an, insanlara akıl ve fıtrat temelinde iradi davranışlarını şekillendirmesi için doğru-yanlış, maruf-münker, sevap-günah kavramları ile belirlenmiş bir ahlak önerisinde bulunmaktadır. Akıl ile din arasında tam bir mutabakat olduğunu kabul eden Atay’ın din anlayışının sacayağını bilgi, iman ve ahlak oluşturmaktadır. Ona göre İslam’ın getirdiği tüm iyilikler ve güzellikler din, dil, renk, etnik köken, coğrafya farkı gözetmeksizin herkesi kuşatacak şekilde adalet ve hakkaniyete, hukuk ve ilkeye göre davranmayı gerektirmektedir. Kur’an’ın amacının, insan ve onun mutluluğu olduğunu belirten Atay, insanın kendini gerçekleştirmesi ve mutluluğu elde etmesinin iki boyutu olduğunu belirtmektedir. Bu boyutlardan ilki, birey olarak insanın yetkinleşmesi; ikincisi ise toplum içinde hem cinsleri ile olan ilişkisinde adalet temelinde kendi varlığını gerçekleştirebilmesidir. Atay, birey olarak insanın yetkinleşmesini, kendi varlığını borçlu olduğu yaratıcıyı bilmesi, tanıması, O’nun dışında hiçbir varlık önünde eğilmemesi ve kendisini özgür kılan Allah’ın verdiği onuru korumasına bağlamaktadır. Toplumsal boyutta insanın yetkinleşmesinin ise yaşamsal fonksiyonlarını gerçekleştirmek ve ihtiyaçlarını gidermek amacıyla insanın hem cinsleriyle ve doğayla kurduğu ilişkide adalet ilkesine uygun davranmasıyla mümkün olacağını belirtmektedir. Bu çalışma Hüseyin Atay’ın, Kur’anî ilkelerden hareketle “İslam” kelimesi üzerine bina ettiği ahlak anlayışını irdelemeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede, Atay’ın bireysel ve toplumsal boyutuyla ahlaki özne olan insanın yapıp etmelerine yön veren, ahlakın kesişim noktasını oluşturan bilgi ve iman arasındaki ilişkiye dair görüşleri, Kur’an’da insan doğasına uygun bir formda sunulan ahlakî kök değerler çerçevesinde ele alınmıştır. (shrink)

Tekst nudi kriticku evaluaciju teorijskih pretpostavki i prakticnih upotreba koncepta?istine i pomirenja?, sa posebnim osvrtom na postjugoslovenske slucajeve. Prvo, u tekstu se upucuje na antinomiju izmedju liberalnog principa individualne autonomije svesti i pokusaja da se uspostavi?organizovano pamcenje?. Sa posebnim osvrtom na koncept?srpske kolektivne odgovornosti?, ukazano je na nacin kako ovaj konceptualni okvir subvertira politicku i licnu autonomiju gradjana, prevodeci pitanje odgovornosti u domene kolektivnog morala i kulture. Drugo,?organizovano pamcenje? koje priziva identifikaciju sa?nacionalnim zlocinima? izaziva kratak spoj proizvodeci pre efekat renacionalizacije (...) negoli denacionalizacije figure gradjanina. Kao rezultat, oblici organizovanog nacionalnog pamcenja indukuju strukturna ogranicenja fragmentiranjem istine u posebne?nacionalne istine?. Trece, koncept IP je ujedno apstraktan i empirijski. Paradoksalni rezultat je da IP uzima zdravo za gotovo politicke identitete konstruisane tokom ratova i konflikata. Konacno, apsolutna strukturna ogranicenost IP se tice nacionalne drzave same. Buduci da je alternativno ime za IP?oficijelno traganje za istinom?, ovaj koncept ostaje zarobljen u granicama postojeceg drzavnog institucionalnog okvira, zaviseci od?dobre volje? politickih elita. Istovremeno su date?istine? depolitizovane i medikalizovane. Clanak zakljucuje da koncept IP, umesto da otvara nove horizonte za pojavu novih politickih subjektivnosti, blokira proces dezidentifikacije i kreacije novih politickih subjekata oslobodjenih od usko definisane zajednice, povezane zajednickom supstancom i istorijom. (shrink)

U clanku je naznacen model za naucnu deskripciju stilova politickog liderstva u Srbiji u periodu od 1990. do danas, odnosno, ukazano na osnovne elemente koncepta koji je autor razvio u studiji?Stil politickih lidera u Srbiji: U periodu 1990-2006. godine?. Autor izlaze oceni analiticki instrumentarij koji pomenuti koncept obuhvata, istovremeno ukazujuci na korelativne teorijske pristupe koje u navedenoj studiji nije razmatrao, a mogu biti od znacaja za istrazivanje politickih elita u Srbiji. Doprinos u epistemoloskom delu metoda registruje se u definisanju (...) pojma stila politickog liderstva, kao i kategorijalnog aparata koji ga prati - pojmljenog sa aspekta politickog stila: stila gradjenja politicke moci, stila politicke komunikacije, stila gradjenja legitimiteta, stila ideologije, politickog jezika, politicke simbolike i rituala, neverbalne komunikacije i stila iskazivanja patriotizma. Polazeci od stanovista da politicki stilovi odgovaraju karakteristikama politickih kultura i da je potrebno koncipirati idealno-tipske modele stilova fokusnih politickih subjekata, u clanku se ocrtava tipologija stilova politickog liderstva primerena specificnostima delanja politickih lidera u Srbiji: autoritarni, republikanski, realisticki, populisticki, konformisticki, revolucionarni i stil politicara buntovnika. (shrink)

Akademickie rozważania dotyczące twórczości i statusu twórcy w XXI wieku nie mogą ominąć tak istotnego pola rozważań, jak internet i pokrewne mu nowe technologie. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie przemian społecznych w zakresie twórczości, przyczyn i przejawów tych przemian. Autorzy przywołują najnowsze koncepcje teoretyczne związane z twórczością, wskazując na ich podstawie nowe formacje społeczne korzystające z (re)demokratyzacji procesu twórczego dzięki upowszechnieniu dostępu do Internetu. W pracy omówione zostały takie zagadnienia, jak demokratyzacja twórczości w sieci, twórczość oddolna i partycypacyjna nierówność. Autorzy (...) wskazują, dlaczego sieciowi twórcy – elita użytkowników Internetu, nazywana digitariuszami, prosumentami bądź netokratami – są grupą o specjalnym znaczeniu i godną szczególnej uwagi. (shrink)

The paper describes the state and local parliamentary activity of Marcjan Ścibor Chełmski, one of the most interesting parliamentarians in the Polish-Lithuanian Commonwealth of the 17th century. The text is based on archival research including the Parliament manuscript diaries, private correspondence describing the debates; published sources: instructions, parliamentary resolutions, memoirs; and studies of the history of parliamentarism, on top of the functioning of the political elite and the circulation of information. M.S. Chełmski came from a family with a strong tradition (...) of public service settled in the Krakow province. He began his career as a parliamentarian by being elected to the Sejm in 1613, and later sat in the Parliaments of: 1616, 1618, 1619, 1620, 1621, 1625, 1626/I, 1626/II, 1629/I, 1629/II, 1631, 1632, 1633, 1634, 1635, 1637/I, 1637/II and 1638. He was one of the MPs who usually had a strong presence in the Chamber of Deputies. During the debates he addressed the issues of noble freedom in the spirit hostile to absolutum dominium, economic issues, procedural issues, and religious freedom. The collected source material confirms Chełmski’s great public activity in Lesser Poland and the evolution of his political stance at the Sejm from an oppositionist during the reign of Sigismund III Vasa to a moderate supporter of the royal court. Sources indicate that Chełmski had a reputation as an esteemed legal expert. He held the dignity of Marshal of the Crown Tribunal. For over 30 years he was one of the most active participants of the local parliament life in the Krakow province. The evolution of Chełmski’s political stance during the reign of Władysław IV Vasa resulted in his nomination for a prestigious office of the Chamberlain of Krakow. (shrink)

Diyanet İşleri Başkanlığı 2013-2014 eğitim yılıyla birlikte kendine yeni bir hizmet alanı açmış ve Cumhuriyet tarihinde ilk olarak resmi okul öncesi din eğitimini 4-6 yaş Kur’an Kursları ile başlatmıştır. Bu alanda her geçen yıl tecrübe kazanılmış olsa da çeşitli noktalarda bazı sorunların devam ettiği görülmektedir. Araştırmanın konusu 4-6 yaş Kur’an Kursları etkinlik kitaplarında yer alan hikâyelerin içerik ve resimlendirme bakımından okul öncesi çağındaki çocuklar için uygunluğunun incelenmesidir. Araştırmamızın amacı, okul öncesi dönemde okuma yazma bilmeyen çocuklar için hikâyelerin ve özellikle de (...) hikâyelerde yer alan resimlerin ve görsellerin öğrenmede çok önemli bir paya sahip olduğunun altını çizerek etkinlik ve ders kitaplarının düzenlenmesine ve zenginleştirilmesine katkı sağlamaktır. Nitel bir araştırma olan çalışmada mevcut etkinlik kitapları incelenmiştir. Araştırma, var olan durumu, var olduğu şekilde betimlemeyi amaçlayan tarama modelidir ve etkinlik kitaplarındaki hikâyeler ve resimler betimsel analiz yoluyla incelenmiştir. Ulaşılan sonuçlara göre; 4-6 yaş Kur’an Kurslarındaki etkinlik kitaplarındaki hikâyelerin içeriklerinin okul öncesi çocukların seviyesine göre, bilgilendirme işlevini gören ancak etkileme ve çocukta merak uyandırma noktasında yetersiz olduğu, resimlerinin ise bazı hikâyelerde metne uygun olmadığı ve çocuğun hayal dünyasına hitap etmediği tespit edilmiştir. Bu konuda daha hareketli ve renkli resimlerle hazırlanmış ders ve etkinlik kitaplarının gerekliliği ortaya konmuş ve önerilerde bulunulmuştur. The Presidency of Religious Affairs initiated a new service area in the 2013-2014 Academic Year. The Presidency, which previously provided educational activities for young and middle-aged groups and primary school children during summer courses, started official preschool religious education for the 4-6 year-old age group in Quran Courses for the first time in 2013-2014. Although the experience has been acquired in this field with each passing year, some problems are still noticeable at various points. The present study examines the contents and aesthetic aspects of the stories included in Quran Courses activity books for 4-6 year-old children. The purpose of the study is to underline that stories and especially the illustrations and visuals in stories, have very important roles in learning for children who are illiterate in the preschool period, and the study aims to contribute to the organization and enrichment of the activities and textbooks by drawing attention to this field. In this study, which has a qualitative design, the existing activity books are examined. The study also has a screening model, which aims to explain the present situation in the way it is. The stories and illustrations in the activity books were examined in this study via descriptive analysis based on the criteria that should exist in children’s literature books. In this respect, we tried to summarize and interpret the data obtained in the study according to the pre-determined criteria. This study, which draws attention to the importance of books with illustrations, which have an important function in the development of preschool children, and their effects on children, examined the contents of the stories and the pictures used in the narration of the stories in the activity books used in the Qur'an Courses for 4-6 year-old children. Before making an assessment on the subject, the author tried to find an answer to the question of what stories and pictures mean for preschool children and what is the function and importance of pictures and stories in their education. According to the criteria, the author examined and evaluated nine stories in the activity books prepared for the Qur'an Courses for the ages of 4-6, in which especially pictures are used in the narration. (shrink)

Artykuł omawia początki działalności publicznej Jerzego Sebastiana Lubomirskiego (1616–1667), jednego z synów wojewody krakowskiego Stanisława Lubomirskiego. Wykorzystując bogaty materiał archiwalny, autor, wśród wielu innych kwestii, stawia pytanie o to, czy początkowe lata działalności politycznej Jerzego Sebastiana Lubomirskiego wywarły wpływ na jego późniejszą postawę rokoszanina. W młodości J.S. Lubomirski wzorem wielu młodych magnatów odbył kilkuletnią podróż edukacyjną po Europie. Działalność publiczną J.S. Lubomirski rozpoczął od funkcji marszałka sejmiku w Proszowicach, a następnie wyboru na oba sejmy w 1637 r. W działalności poselskiej (...) na sejmach w latach 1637, 1638, 1639, 1640, 1643, 1646 i 1647 zazwyczaj balansował między postawą opozycjonisty realizującego plany ojca jako lidera szlachty małopolskiej a polityka umiarkowanie neutralnego, gdy w 1643 r. został marszałkiem sejmu. Zgromadzony materiał źródłowy wskazuje, że Jerzy Sebastian Lubomirski okazał się najzdolniejszym spośród synów Stanisława Lubomirskiego, wyraźnie dystansując pod względem zdolności przywódczych i popularności wśród szlachty starszego brata Aleksandra Michała i młodszego Konstantego Jacka. Po śmierci ojca w 1649 r. to właśnie Jerzy Sebastian stał się głową potężnej rodziny Lubomirskich. (shrink)